ندا شادولی
چکیده:
اندکی پس از شبیه سازی نخستین حیوان پستاندار در سال 1997 امکان شبیه سازی انسان نیز مطرح شد شبیه سازی انسان را از منظر هدف به دو نوع مولد و درمانی با اهداف تولید انسان و به دست آوردن سلولهای بنیادی جنینی برای امور درمانی تقسیم میکنند فراهم شدن چنین امکانی امید حل مشکلاتی نظیر ناباروری و مشکل رد پیوند اعضاء را به همراه خود آورد اما از آنجا که همه آثار چنین پیشرفت علمی قابل پیش بینی نیست و احتمال برخی سوء استفاده ها از آن میرود مسایلی همچون تاثیرات نامطلوب بر خانواده و خدشهدار شدن کرامت انسانی را هم در پی داشته است. این گونه مسایل موجب درگرفتن بحث های فراوان درباره شبیهسازی انسان شد در حالی که مدافعان شبیهسازی انسان به اثر مثبت این پیشرفت بزرگ در زندگی بشر به ویژه در امر باروری و درمان بیماریهای مختلف استناد میکنند مخالفان آن مسائلی از قبیل نقض کرامت استقلال و آزادی فرد و درهم ریختگی نسبت خانوادهها را پیش میکشند مقاله حاضر به بررسی دلایل مخالفان و هواداران شبیه سازی انسان به خصوص از دیدگاه حقوق بشر و حقوق بین الملل میپردازد.
حکم آفرینش این است که هیچ چیز نمیتواند متوقف شود بشر محکوم به آن است که پیش برود و برود ... با این حال آدمیزاد طی چندین هزار سال تعادلی در خود ایجاد کرده بود که پای او را بر زمین نگاه می داشت اکنون لرزشی در این تعادل ایجاد شده و رفته رفته علایمی نشان داده می شود که پای افزارها خوب ساخته شده اند ولی پاها بر زمین محکم نیست بازیافت این تعادل معضلی است که در برابر قرن بیست و یکم قرار خواهد داشت . محمد علی اسلامی ندوشن.
علم به همان سرعت که درمانمان میکند به کام مرگ هم میکشاند و به همان سهولت که برایمان میسازد ویرانی می آفریند ... چه ما پیوسته در پی توسعه وسایل خود بودهایم نه ترقی و بهبود هدف ها . ویل دورانت.
|